Reserveer een dag per week zonder vergaderingen of andere verplichtingen zoals lesgeven. Het is een idee gelanceerd door de Leuvense rector Rik Torfs. De mogelijkheid tot zo’n gereserveerde dag moet tot mentale rust en creatieve kracht leiden. En wie weet, helpt het een burn-out te voorkomen. Socioloog Ignace Glorieux doet al langer tijdbestedingsonderzoek en peilde vorig jaar nog naar het welbevinden van zijn collega’s aan de Vrije Universiteit Brussel. Daaruit bleek dat proffen avonden en halve nachten doorwerken, omdat ze pas na hun werkdag tot rust komen. Glorieux vindt Torfs’ voorstel dan ook een goed idee, zo licht hij toe in De Standaard.
‘We hebben meer nood aan een collectieve tijdsordening’, aldus Glorieux. Wat geldt voor de universiteit, geldt voor de hele samenleving. ‘Net zoals we de ruimte ordenen en rond de luchthaven stilte vragen, moeten we ook de tijd weer beter indelen. Zo’n collectieve rustdag mag natuurlijk geen alibi zijn om een vrije dag te nemen, maar moet dienen om ongestoord aandacht te kunnen besteden aan andere dingen.’ Voor proffen is dat: onderzoek doen, een artikel schrijven, een boek lezen of gewoon eens goed nadenken.
“De geest moet kunnen ademen.”
‘Een van de grote problemen van deze tijd is dat we voortdurend worden onderbroken. We moeten vergaderen, e-mails beantwoorden … Er zijn nog nauwelijks dagen of delen van een dag waarop je lang aan iets kan doorwerken. Dat kan alleen als we ons aan bepaalde verplichtingen kunnen onttrekken. Wie heeft tegenwoordig op het werk dat privilege nog?’ Thuis werken kan een oplossing zijn. ‘Maar een thuisdag is nog geen collectieve oplossing’, vindt Glorieux. ‘Ik denk echt dat zoiets nodig is.’
Maar is het mogelijk, onze tijd weer collectief indelen? ‘Er zijn nu toch ook al werkgevers die de server ’s avonds of in het weekend afzetten? Daarmee geef je het signaal dat het not done is om op die momenten een mail te sturen’, zegt Glorieux. ‘We moeten weer leren dat we op bepaalde momenten sommige dingen niet doen. Het is een mooi voorbeeld van hoe beperkingen tot mogelijkheden kunnen leiden. Vergelijk het met vakantie: in een afgelegen dorpje zonder internet kom je ook het best tot rust.’ Ook de geest moet kunnen ademen.
Het volledige artikel vind u hier.