Een superdiverse samenleving brengt naast opportuniteiten ook grote uitdagingen met zich mee. Eén daarvan is dat ondanks alle geleverde inspanningen sommige mensen nog steeds ongelijk behandeld worden omwille van hun taal, huidskleur, etniciteit, herkomst, levensbeschouwelijke overtuiging, gender, leeftijd, seksuele oriëntatie, enz. … In de strijd tegen discriminatie is het monitoren van het voorkomen van dergelijke ervaringen een onmisbaar element. In dit rapport wordt onderzocht in welke mate Vlaamse jongeren het gevoel hebben gediscrimineerd te worden omwille van het vermeend ‘anders’ zijn. De resultaten tonen aan dat gepercipieerde discriminatie omwille van geloof, taal en huidskleur onder Vlaamse jongeren geen marginaal probleem is. Vooral Vlaamse moslimjongeren en Vlaamse jongeren met Afrikaanse roots, Marokkaanse en Turkse roots ervaren het vaakst discriminatie. In het licht van superdiverse steden zoals Antwerpen, Gent en Brussel waar het aandeel jongeren zonder migratieachtergrond onder de 50 procent is gezakt, illustreren de resultaten de nood om de problematiek te blijven monitoren.
Het rapport: