|
De onderzoeksgroep TOR van de Vrije Universiteit Brussel onderzoekt samen met het onderzoeksbureau hbits de sociale gevolgen van de corona-crisis. Wat zijn de gevolgen hiervan voor uw dagelijkse leven? Doe mee aan dit onderzoek en vertel hen hoe uw dagelijks leven is veranderd via www.dagelijksleven.eu . |
Voor sommigen brengt de coronacrisis voordelen met zich mee, minder stress en meer rust. Denken we straks met z’n allen met nostalgie terug aan deze crisis? “Het is dubbel” zegt Ignace Glorieux in Het Belang van Limburg. “We komen nu toe aan dingen waar we normaal amper tijd voor hebben, maar de innerlijke rust en het geluksgevoel is niet voor iedereen. Voor veel mensen is het nu juist moeilijker.”
“Normaal is ons leven opgedeeld in verschillende levenssferen en verloopt het vrij geordend. De kinderen gaan naar school en krijgen daar les, wij gaan naar het werk en zijn afgesloten van ons gezin, we gaan naar de sportclub waar we zonder gezin zijn of spreken buiten de deur af met vrienden. Dat valt nu compleet weg en dus komen die levenssferen in veel gezinnen allemaal samen. Dat betekent dat we thuis vaak én werken, én de kinderen animeren én helpen bij schoolwerk, én poetsen omdat de kuisvrouw niet meer komt én altijd zelf koken omdat restaurants dicht zijn.”
Routines vallen weg
“De scheidingen tussen al die levenssferen vloeien thuis in elkaar over en aan het einde van de dag heb je misschien niet het werk gedaan dat je wilde, ben je ontevreden over hoe je met de kids bent omgegaan en heb je misschien nog een beetje tijd gehad voor ontspanning, maar omdat je dag niet geordend was en alle routines zijn weggevallen, ervaar je waarschijnlijk vooral chaos. Het betekent ook dat we vaak een beetje verloren lopen. Bovendien ben je ook nog eens heel de tijd samen met dezelfde mensen, is er minder variatie en dat maakt het dagelijkse leven moeilijker. Er zijn ook veel mensen – zeker jonge ouders met kinderen – die inmiddels met de handen in het haar zitten en niet kunnen wachten totdat de scholen weer opengaan.”
“Mensen zijn opgelucht als ze weer terug naar normaal kunnen. Daarom gaat deze hele crisis niet alleen over onze gezondheid en de economie, hij gaat ook over tijdsordening. Die is nu compleet verstoord. We zijn het ook gewend om iets direct te krijgen als we het nodig hebben. Kijk maar naar ons online shopgedrag. Nu moeten we noodgedwongen leren om geduld te hebben, en dat in een onzekere tijd en zonder controle te hebben over iets wat bovendien niet eens zichtbaar is.”
Tijd voor zelfreflectie
“Je leven verplicht trager leven, het noodgedwongen doorbreken van de dagelijkse sleur, kan je aanzetten tot zelfreflectie. Wil je nog wel naar je werk? Wil je nog wel twee uur per dag in de file staan? Of je ziet dingen die je eerst niet zag. Je ontdekt misschien vlakbij mooie plekken in de natuur. Of komt tot de conclusie dat je met zo’n mooie tuin helemaal niet zo vaak op reis hoeft te gaan. Maar het kan net zo goed zijn dat je beseft dat die dagelijkse sleur zo slecht nog niet is. Dat het ook gemakkelijk is om een aantal gewoontes te hebben omdat die je week structuur geven.”
Komen we tot inkeer na corona?
“De kans dat we bewust meer rust gaan inbouwen, lijkt me klein. We weten allemaal dat massatoerisme en vliegen schadelijk is voor het milieu, maar eens het weer kan, reizen we volgens mij weer als vanouds. Ik verwacht dat we eerder met een zekere nostalgie op deze crisis zullen terugkijken. En vooral zullen denken aan de mooie wandelingen in de natuur die we maakten, de rust op straat en de stilte die er heerste. Van de oliecrisis in de jaren zeventig herinneren de meeste mensen die het meemaakten, zich vooral nog de autoloze dagen en het fietsen en wandelen op de snelweg. “
“Aan deze crisis zit straks ook een stukje nostalgie. Dan herinneren we ons de gezelschapsspelletjes, het videobellen en het maken van mondkapjes. De beste manier om tot rust te komen, is nog altijd verblijven in een omgeving waarin je weinig mogelijkheden hebt. Juist omdat je weinig mogelijkheden hebt, is er dan ook niet veel om je druk over te maken. Het is juist die beperking die rust brengt en die hebben we nog niet ervaren.”
Lees het volledige artikel hier.