‘Vandaag vind je maar weinig goede verdedigers meer van de verzorgingsstaat, of van het idee dat iedereen recht heeft op bijstand, ongeacht zijn risicogedragingen,’ stelt Bram Spruyt. Spruyt en collega Theun Pieter van Tienoven stellen dat het heersende geïndividualiseerde succesdenken, dat voortkomt uit het ‘controledenken’, de solidariteit ondermijt. Ze deden hun uitspraken in het artikel ‘Laat het los, laat het gaan’ dat afgelopen zaterdag verscheen in de Standaard. Naar aanleiding van de vele reacties op het opiniestuk ‘Een generatie controlefreaks’ van hoogleraar mangementwetenschappen Jan Rosier, vroeg de krant zich af hoe het zo gekomen is dat we met zijn allen (maar niet samen) ‘de chief executive officers van ons leven’ zijn geworden.

Spruyt en van Tienoven van de onderzoeksgroep TOR stellen dat: ‘Hoe meer mensen in een samenleving gaan vinden dat wie het niet maakt, dat aan zichzelf te danken heeft, hoe meer dat tot een norm verheven wordt en hoe meer mensen zich hieraan conformeren, zeker de jongere generaties.’ Bram Spruyt benadrukt in het artikel dat ‘we mensen er op moeten wijzen dat veel van de zaken waar we echt waarde aan hechten – veiligheid, sociale cohesie – collectieve goederen zijn die alleen gerealiseerd kunnen worden als de ongelijkheid in een samenleving niet te groot wordt.’

Het volledige artikel kunt u hier lezen