Op 27 oktober werd op het TIJDcongres van cultuurfestival MoMeNT en deBuren de eerste minister van Tijd verkozen. Drie kandidaten streden voor de titel van minister van Tijd: theatermaker en acteur Freek Vielen, schrijfster Rachida Lamrabet en VUB-socioloog Ignace Glorieux. Op basis van hun toespraken verkoos het aanwezige publiek Ignace Glorieux als minister van Tijd. De laureaat ontving een kunstwerk van Henri Savenay, uit handen van burgemeester Dewael.
In zijn inaugurale rede die gepubliceerd werd in Knack pleit hij voor een goed onderbouwd tijdsbeleid en licht hij de krijtlijnen van zijn beleid toe. ‘Onze samenleving heeft meer dan ooit nood aan een dirigent die orde schept in de chaos.’
Een minister van Tijd moet de collectieve tijdsordening optimaliseren op drie niveaus. Een goede tijdsordening is functioneel voor de samenleving: ze stemt verschillende levenssferen, instellingen en individuen optimaal op elkaar af. Een optimale synchronisatie draagt ook bij tot een goede balans tussen enerzijds samenhorigheid en solidariteit en anderzijds autonomie en privacy. Ten tweede moet de tijdsordening normatief zijn. Dat betekent dat ze rechtvaardigheid en gelijkheid bevordert. ‘s Avonds besteld, ‘s morgens geleverd! Dit kan alleen goedkoop als de zwaksten op de arbeidsmarkt hiervoor opdraaien. Dat is niet rechtvaardig, evenmin als dat vooral vrouwen hun loopbanen moeten aanpassen aan de noden van het gezin. Tenslotte moet een goede tijdsordening ook esthetisch zijn in die zin dat ze goed en evenwichtig aanvoelt, dat ze het individuele welzijn en welbevinden bevordert. De ordening van de tijd moet voor een decorum zorgen dat ons leven ritmeert, voor afwisseling zorgt, ons in de juiste stemming brengt en op die manier bijdraagt tot zingeving en welbevinden. ‘s Avonds en op zondag mag het wat rustiger en dat mag je ook voelen, horen, zien en ruiken. Het kan heerlijk zijn om de voormiddag af te sluiten met een middagpauze die het onderscheid met namiddag duidelijk markeert. We moeten niet altijd alles hebben: for everything, there is a season.
Sociale tijd is in niet te vergelijken met eindeloze, kwantitatieve, continue, kleur- en geurloze Newtoniaanse tijd uit de fysica. Sociale tijd is ritme, zorgt voor discontinuïteit en afwisseling, onderbrekingen, begin en einde, geeft kleur. Een minister van Tijd zorgt ervoor dat deze ritmen optimaal resoneren, dat de verschillende levenspaden en tijdsordes zich verweven tot behaaglijk spectrum waarin iedereen zich thuis voelt.
Lees het volledige pleidooi hier.